Palliatieve verzorgers in de watten

Tekst: Coenraad Koper 

Inmiddels is mevrouw Martis overleden, maar met dit verhaal hoopt ze dat ze iets achter kan laten waar mensen iets aan hebben en dat het ook anderen aanzet tot nadenken. Het geven van liefde was een belangrijk thema haar leven.  

Bij binnenkomst word ik hartelijk verwelkomd in een gezellig appartement. Het huis staat vol spullen en tierelantijntjes. Ik neem plaats op een plek op de bank die voor mij wordt vrijgemaakt. Mevrouw Martis is haar gesprek met de huisarts, die er net voor mij was, aan het afronden. Als dank geeft ze haar een pakket mee. Het met bloemenplastic ingepakte mandje zit vol handige huishoudelijke spullen en lekkere dingen voor bij de koffie. Verdeeld over de tafel en de vloer liggen nog een aantal van dat soort pakketjes, misschien voor familieleden, hulpverleners of buren.  

Wat vond u van de hulp van de vrijwilligers?  
Met een brede glimlach zegt ze: ‘Hun aanwezigheid gaf een soort rust. Het was fijn dat zij lekker aan het rommelen waren in het huis terwijl ik in de woonkamer zat.  Dat was weer even wat anders. De vrijwilliger van Serve the City had ervaring in behangen en kwam in de ochtend eerst alleen om alles voor te bereiden. Later kwam een andere vrijwilliger ook helpen.' Kijkend uit het raamt zegt ze: ‘Ze waren heel goed en secuur en hebben het ook weer goed achtergelaten. Samen met een andere vrijwilligers zijn ze tot in de avond doorgegaan om de klus te klaren.’ 

Waarom wilde u de kamer behangen? 
'Ik vind het belangrijk om gastvrijheid uit te stralen naar mensen die mij verzorgen. De kamer die behangen is door de vrijwilligers is bedoeld voor de palliatieve 24-uurszorg. Zodat zij zich daar thuis voelen. Ik heb vroeger zelf ook in de waakzorg gezeten en ik vind dat je anderen moet behandelen zoals je zelf behandeld wil worden. En ik krijg er zoveel voor terug. Soms denk ik, waar heb ik dat aan te danken.’ Met tranen in haar ogen kijkt ze me aan terwijl ze dit vertelt. ‘Maar dit is wel wat ik mensen mee wil geven’ zegt ze terwijl er een brede glimlach op haar gezicht verschijnt. ‘Soms zeggen mensen wel dat ik kracht en positieve energie uitstraal. Gelukkig heb ik dat niet door, anders zou ik ijdel worden’ waarop ze hartelijk begint te lachen.  

Wilt u nog iets meegeven? 
‘Ik heb mijn hele leven gezorgd voor kinderen die het niet breed hadden door pakketten te regelen met nieuwe schoolspullen of speelgoed. Het moest nieuw want veel van die kinderen waren al zo vaak op de tweede plek gezet. Sommigen hadden nog nooit een nieuw potlood gehad. Ik heb dan ook liever dat mensen iets aan hun kinderen geven dan dat ze haar in deze laatste dagen bloemen geven. 'Want', zo zegt ze, ‘Bloemen zijn weggegooid geld, ze vergaan en dan moeten ze worden weggegooid’ De boodschap die mevrouw Martis wil uitdragen is: ‘Help een ander’ En zegt ze: ‘Ik hoop dat als we iets aan kinderen geven, ze zich niet verplicht voelen om iets terug te geven aan ons. Maar dat ze later ook weer kunnen geven aan anderen. We zijn op aarde om elkaar te helpen.’   

Kunt u ook de hulp van een vrijwilliger gebruiken? Aanmelden kan via de website van Burennetwerk. 

Meer informatie over de matchmakerservice 
Burennetwerk heeft sinds 2016 een unieke samenwerking met Cordaan Thuiszorg in de vorm van de service van de Matchmakers Informele Zorg. Informele zorg is alle zorg die geleverd wordt door mantelzorgers en vrijwilligers in aanvulling op de formele zorg. Als de vraag niet binnen Burennetwerk past of er geen goede buur gevonden is, zorgt een matchmaker voor de best passende oplossing binnen het gehele aanbod van informele zorg. Zij melden Amsterdammers aan bij een andere vrijwilligersorganisatie en houden alle betrokkenen goed op de hoogte. Zo worden mensen niet van het kastje naar de muur gestuurd, maar neemt de matchmaker deze zoektocht op zich. Die weet zich inmiddels een weg te vinden in de vele kastjes en muren van Amsterdam.